De solobivak - Brest, Frankrijk - 12/04/14 - 13/04/14

Na eerst voor €7,50 p.p. met 35 man de supermarkt te plunderen, dan heel lang te wandelen en als laatste “uitgezet” te worden, zit je ineens 24 uur alleen in een bos in Bretagne.

We stonden op, ontbeten en gingen inpakken. Matje, slaapzak, zeiltje, touw, thermoskan, matrozenboekje, pen/potlood, muts, handschoenen, thee, bouillon en een zakmes.

Rond elf uur werden we met de bijboot naar de kant gebracht en liepen naar de supermarkt, het was winkelen geblazen! Ik heb twee stokbroden gekocht met kruidenboter erbij, chocolade croissantjes, crackers, koekjes, en fruit. Vervolgens gingen we met de trein richting het bos, dat duurde zo’n 10 minuutjes, maar de wandeling die daarna volgde ietsje langer. We waren niet bepaald voorbereid op een wandeling van 8 kilometer met een zware rugzak op, boodschappen in je hand en al je kleding aan (inculsief thermo-ondergoed), omdat het niet meer in je tas paste. Maar ik denk wel dat het goed was om iets intensiefs te doen voordat je een etmaal alleen doorbrengt.

We kregen allemaal een stukje bos van 30x30m aangewezen en werden achtergelaten met een aantal opdrachten, de solobivak kon beginnen! Ik begon met het bouwen van een hutje, een omgevallen boomstam zorgde voor een stevig fundament, maar verder heb ik het vrij simpel gehouden. Ik heb wat gegeten, gedronken, getekend, mijn opdrachten gemaakt en veel geslapen. Op een gegeven moment kwam er een eekhoorntje langs, hij was totaal niet schuw en ik heb een tijdje gefascineerd naar hem gekeken, wat moet je anders?

Aan het eind van de middag werden we opgehaald, even evalueren met z’n allen en toen gingen we vanaf een ander station (5 minuutjes lopen!) terug.

Ik vond het een hele leuke ervaring, het had zelfs wel wat langer mogen duren. Maar ik vond het niet zo bijzonder als verwacht, er kwamen namelijk wel regelmatig mensen langs en ik kon nog steeds geluiden uit het dorp horen. Ik ben wel heel blij dat de laatste expeditie van SaS toch nog doorgegaan is, ook al kon het niet op de Azoren!

Azoren; Fayal, Horta – Kadeschildering

De Azoren, voor School at Sea is dat normaal gesproken de bestemming van de solobivak,  deze keer werd hij helaas afgelast vanwege het enorm slechte weer. Wel moest er hoe dan ook een kadeschildering gemaakt worden, dat is een traditie in de haven van Horta. Alle schepen die er aanleggen, vooral veel overstekers, mogen er een schildering maken. 

Natuurlijk hebben we als eerst de schilderingen van de twee voorgaande jaren van SaS opgezocht, we hadden op zee eigenlijk al een ontwerp gemaakt, maar kwamen nu toch tot het besluit om het dit jaar helemaal anders aan te pakken.  Binnen het designteam pleitte ik voor  “less is more” en  twee of misschien drie kleuren;  het moest een logo worden dat er uit zou springen! 

Eerst moest het vlak (2 x 2,5 cm) goed gewit worden, een dekkende onderlaag is het halve werk. De regen bleef echter stug aanhouden en kwam echt met bakken uit de lucht vallen, daarbij waaide het ook nog eens heel hard waardoor constructies met zeiltjes, kratjes en parapluus stuk voor stuk sneuvelden...

Vijf dagen lang zijn we iedere keer weer  opnieuw met overal aan, muts op en kratten met verf naar ons vlak gelopen (15 min. lopen vanaf het schip). Op het moment zelf was het soms echt afzien, maar iedereen die langs kwam bewonderde ons doorzettingsvermogen en vond het ontwerp mooi. Twee keer begon het zo hard te regenen dat we tijdelijk moesten stoppen, dan gingen we naar het havencafeetje en dronken we warme chocolademelk, dat hield ons op de been. 

Soms brak heel even de zon door en konden we gas geven. Het eindresultaat is bijna precies zoals ik het in gedachten had. Ik ben heel trots!